hep oku dediler ben kucukken.. "cok sey ogreneceksin" dediler.. hayati kitaplardan ogrenebilecegimi saniyordum o zaman. ne guzeldi anlatilanlar. asklar vardi okurken sende yasiyormuscasina anlatilan. sevgiler vardi sayfalardan cikip icimizi isitan..oysaki her sey kitaplardaydi. sayflarda sinirliydilar. gercek dunya hic de oyle degildi. olamiyordu. belki de olabiliyordu ama hic bir zaman ayni tadi veremiyordu. ask ozgur olunca cok guzeldi ama gercek hayatta kimse gercek ozgurluk ne demekti bilmiyordu.
gercek denilen sey iluzyondan farksizdi. yasanilan her seyi gerceklik olarak algilarken iluzyonda baska bir sey degildi oysaki hayat.
en sonunda bosverler basladi..bosverip gidiyorduk her seyi.. en sonunda hic bir seyin anlami kalmaz oldu, asklar tumden yalan oldu...kitaplarda, hikayelerde, romanlarda kaldi..
neyseki silinmiyorlardi da sayfalardan donup donup okuyabiliyorduk.
tozlanmayan raflarindan cikarip kitaplarimi cevirdim sayfalari...tekrar tekrar...
